Guðsþjónusta 17. júlí kl 11:00

Velkomin á guðsþjónustu í Friðrikskapellu, sunnudaginn 17. júlí kl 11:00, sem er 5. sunnudagur efir Þrenningarhátíð.

Prédikað verður yfir síðari ritningarlestri.

Fyrri ritningarlestur: Jer 1:4-10

⁴Orð Drottins kom til mín:

⁵Áður en ég myndaði þig í móðurlífi, útvaldi ég þig, og áður en þú komst af móðurkviði, helgaði ég þig. Ég hefi ákvarðað þig til að vera spámann þjóðanna!

⁶Þá sagði ég:

Æ, herra Drottinn! Sjá, ég kann ekki að tala, því að ég er enn svo ungur.

⁷En Drottinn sagði við mig:

Seg ekki: „Ég er enn svo ungur!“ heldur skalt þú fara til allra, sem ég sendi þig til, og tala allt það, er ég býð þér. ⁸Þú skalt ekki óttast þá, því að ég er með þér til þess að frelsa þig! – segir Drottinn.

⁹Því næst rétti Drottinn út hönd sína og snart munn minn.

Og Drottinn sagði við mig:

Sjá, ég legg orð mín þér í munn. ¹⁰Sjá þú, ég set þig í dag yfir þjóðirnar og yfir konungsríkin til þess að uppræta og umturna, eyða og rífa niður, byggja og gróðursetja!

Síðari ritningarlestur: 1 Pét 2:4-10

⁴Komið til hans, hins lifanda steins, sem hafnað var af mönnum, en er hjá Guði útvalinn og dýrmætur, ⁵og látið sjálfir uppbyggjast sem lifandi steinar í andlegt hús, til heilags prestafélags, til að bera fram andlegar fórnir, Guði velþóknanlegar fyrir Jesú Krist. ⁶Því svo stendur í Ritningunni:

Sjá, ég set hornstein í Síon,
valinn og dýrmætan.
Sá sem trúir á hann mun alls eigi verða til skammar.

⁷ Yður sem trúið er hann dýrmætur, en hinum vantrúuðu er steinninn, sem smiðirnir höfnuðu,
orðinn að hyrningarsteini

⁸og:

ásteytingarsteini og hrösunarhellu.

Þeir steyta sig á honum, af því að þeir óhlýðnast boðskapnum. Það var þeim ætlað.

⁹En þér eruð „útvalin kynslóð, konunglegt prestafélag, heilög þjóð, eignarlýður, til þess að þér skuluð víðfrægja dáðir hans,“ sem kallaði yður frá myrkrinu til síns undursamlega ljóss. ¹⁰Þér sem áður voruð ekki lýður eruð nú orðnir „Guðs lýður“. Þér, sem „ekki nutuð miskunnar“, hafið nú „miskunn hlotið“.

Guðspjall: Lúk 5:1-11

¹Nú bar svo til, að hann stóð við Genesaretvatn og mannfjöldinn þrengdist að honum til að hlýða á Guðs orð. ²Þá sá hann tvo báta við vatnið, en fiskimennirnir voru farnir í land og þvoðu net sín. ³Hann fór út í þann bátinn, er Símon átti, og bað hann að leggja lítið eitt frá landi, settist og tók að kenna mannfjöldanum úr bátnum.

⁴Þegar hann hafði lokið ræðu sinni, sagði hann við Símon: „Legg þú út á djúpið, og leggið net yðar til fiskjar.“

⁵Símon svaraði: „Meistari, vér höfum stritað í alla nótt og ekkert fengið, en fyrst þú segir það, skal ég leggja netin.“ ⁶Nú gjörðu þeir svo, og fengu þeir þá mikinn fjölda fiska, en net þeirra tóku að rifna. ⁷Bentu þeir þá félögum sínum á hinum bátnum að koma og hjálpa sér. Þeir komu og hlóðu báða bátana, svo að nær voru sokknir.

⁸Þegar Símon Pétur sá þetta, féll hann fyrir kné Jesú og sagði: „Far þú frá mér, herra, því að ég er syndugur maður.“ ⁹En felmtur kom á hann og alla þá, sem með honum voru, vegna fiskaflans, er þeir höfðu fengið. ¹⁰Eins var um Jakob og Jóhannes Sebedeussyni, félaga Símonar. Jesús sagði þá við Símon: „Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða.“

¹¹Og þeir lögðu bátunum að landi, yfirgáfu allt og fylgdu honum.