Hér að neðan er að finna Postullegu trúarjátninguna og Aþanasíusarjátninguna í þýðingu Dr. Einars Sigurbjörnssonar, og eru þau tekin úr bók hans Kirkjan játar, með góðfúslegu leyfi höfundarréttarhafa og Skálholtsútgáfunnar. Einnig er hér að finna Níkeujátninguna úr sömu bók, en hún er tekin úr handbók íslensku kirkjunnar 1981. Smelltu hér fyrir nánari upplýsingar um Kirkjan Játar, og hvernig nálgast má eintak af henni. Vinsamlegast hafðu samband við okkur ef þú finnur prentvillur eða aðra galla á þessarri stafrænu útgáfu.
Postullega trúarjátningin
Ég trúi á Guð,
föður almáttugan,
skapara himins og jarðar.
Ég trúi á Jesú Krist[1]hans einkason,
Drottin vorn,
sem getinn er af heilögum anda,
fæddur af Maríu mey,
píndur á dögum Pontíusar Pílatusar,[2]
krossfestur, dáinn og grafinn,
steig niður til heljar,
reis á þriðja degi aftur upp frá dauðum,
steig upp til himna,
situr við hægri hönd Guðs föður almáttugs
og mun þaðan koma að dæma lifendur og dauða.
Ég trúi á heilagan anda,
heilaga, almenna kirkju,
samfélag heilagra,
fyrirgefningu syndanna,
upprisu mannsins[3]og eilíft líf.
Níkeujátningin
Ég trúi á einn Guð,
föður almáttugan,
skapara himins og jarðar,
alls hins sýnilega og ósýnilega.
Og á einn Drottin Jesú Krist,
Guðs einkason,
sem er af föðurnum fæddur frá eilífð,
Guð af Guði,
ljós af ljósi,
sannur Guð af Guði sönnum,
fæddur, eigi gjörður,
samur föðurnum.
Fyrir hann er allt skapað.
Vegna vor mannanna og vorrar sáluhjálpar
steig hann niður af himni,
klæddist holdi fyrir heilagan anda af Maríu meyju
og gjörðist maður.
Hann var og krossfestur fyrir oss
á dögum Pontíusar Pílatusar,
píndur og grafinn.
Hann reis upp á þriðja degi samkvæmt ritningunum
og steig upp til himna,
situr við hægri hönd föðurins
og mun aftur koma í dýrð
að dæma lifendur og dauða.
Á hans ríki mun enginn endir verða.
Og á heilagan anda,
Drottin og lífgjafann
sem út gengur af föður og syni
og með föður og syni er tilbeðinn og ávallt dýrkaður
og mælti af munni spámannanna.
Og á eina, heilaga, almenna og postullega kirkju.
Ég játa að ein sé skírn til fyrirgefningar syndanna
og vænti upprisu dauðra
og lífs hinnar komandi aldar. Amen.
Aþanasíusarjátningin
Aþanasíusarjátningin — rituð gegn Aríusarsinnum[4]
1 Sérhver sá sem hólpinn vill verða, verður umfram allt að halda almenna trú 2og sá sem ekki varðveitir hana hreina og ómengaða mun án efa glatast að eilífu.
3 En þetta er almenn trú, að vér heiðrum einn Guð í þrenningu og þrenninguna í einingu 4 og að vér hvorki ruglum saman persónunum né greinum sundur veruna.
5 Því að ein er persóna föðurins, önnur sonarins, önnur heilags anda.
6 En guðdómur föður, sonar og heilags anda er einn, jöfn er dýrð þeirra og hátignin jafneilíf.
7 Svo sem faðirinn er, þannig er sonurinn, þannig er og heilagur andi. 8 Faðirinn er óskapaður, sonurinn er óskapaður, heilagur andi er óskapaður. 9 Faðirinn er ómælanlegur, sonurinn er ómælanlegur, heilagur andi er ómælanlegur. 10 Faðirinn er eilífur, sonurinn er eilífur, heilagur andi er eilífur 11 og samt sem áður eru ekki þrír eilífir, heldur einn eilífur 12 eins og þeir eru ekki þrír óskapaðir og ekki þrír ómælanlegir, heldur einn óskapaður og einn ómælanlegur. 13 Á sama hátt er faðirinn almáttugur, sonurinn almáttugur, heilagur andi almáttugur. 14 Þó eru ekki þrír almáttugir, heldur einn almáttugur.
15 Þannig er faðirinn Guð, sonurinn Guð, heilagur andi Guð 16 og samt eru ekki þrír guðir, heldur einn Guð. 17 Þannig er faðirinn Drottinn, sonurinn Drottinn, heilagur andi Drottinn 18 og samt eru ekki þrír drottnar, heldur einn Drottinn.
19 Því að eins og kristinn sannleikur knýr oss til að játa hverja persónu fyrir sig bæði Guð og Drottin svo bannar almenn trú oss að segja guði eða drottna þrjá.
20 Faðirinn er af engum gerður og ekki heldur skapaður eða fæddur.
21 Sonurinn er ekki gerður og ekki skapaður, heldur fæddur af föðurnum einum.
22 Heilagur andi er ekki gerður og ekki skapaður, og ekki heldur fæddur, heldur útgengur hann af föður og syni.
23 Þess vegna er einn faðir, ekki þrír feður, einn sonur, ekki þrír synir, einn heilagur andi, ekki þrír heilagir andar 24 og í þessari þrenningu er ekkert fyrr eða seinna, ekkert meira eða minna, 25 heldur eru allar persónurnar þrjár jafneilífar og hver annarri jafnar, til þess að, eins og að ofan greindi, vegsömuð sé í öllu bæði þrenningin í einingu og einingin í þrenningu.
26 Sá sem því vill hólpinn verða, verður að halda þetta um þrenninguna.
27 En það er og nauðsynlegt til eilífs hjálpræðis að trúa í einlægni holdgun Drottins vors Jesú Krists.
28 Þess vegna er það rétt trú, að vér trúum og játum, að Drottinn vor Jesús Kristur, Guðs sonur, Sé bæði Guð og maður jafnt.
29 Hann er Guð, fæddur frá eilífð af veru föðurins og hann er maður, fæddur í tímanum af veru móðurinnar. 30 Fullkominn Guð, fullkominn maður, með skynsemigæddri sál og mannlegu holdi. 31 Föðurnum jafn samkvæmt guðdóminum, föðurnum síðri samkvæmt manndóminum.
32 Og þótt hann Sé bæði Guð og maður, er hann samt ekki tveir, heldur einn Kristur. 33 Einn er hann ekki vegna þess að Guð breyttist í mann, heldur af því að Guð tók á sig manndóm. 34 Í heild er hann einn, ekki af því að eðlin blandist, heldur af því að persónan er ein. 35 Því að á sama hátt og skynsemigædd sál og hold er einn maður, svo er Guð og maður einn Kristur.
36 Hann var píndur oss til hjálpræðis, steig niður til heljar, reis upp frá dauðum, 37 steig upp til himna, situr við hægri hönd föðurins og mun þaðan koma að dæma lifendur og dauða. 38 Við endurkomu hans munu allir menn rísa upp með líkömum sínum. 39 Og þeir sem gott hafa gert munu ganga inn til eilífs lífs, en þeir sem illt hafa gert í eilífan eld.
40 Þetta er almenn trú. Sérhver sá sem ekki trúir henni í einlægni og staðfastlega mun ekki geta frelsast.
[1] Frumtextinn: „Og á Jesú Krist.“
[2] Orðrétt „undir Pontíusi Pílatusi.“
[3] Orðrétt „holdsins.“
[4] s. 28-30. Innan rómversk-kaþólsku kirkjunnar tíðkast önnur versaskipting. Þar eru versin alls 42, 19. og 25. versi skipt í tvennt. Sjá DS 75-76 og J.N.D.Kelly: The Athanasian Creed, s. 19 Fyrirsögn í BSLK